D’r is hier niks gedaan totdat dat vet wijf haar lieke gezongen heeft.

Nu niet een uitdrukking die hier geregeld gebezigd wordt, maar geef toe dat ze klinkt. Duidelijk, to the point en geen misverstanden toelatend. Vooraleer dat vet wijf haar stem verhoffen heeft gaat er hier niemand naar huis. Ge kunt het vergeten, er een kruis over zetten, het begraven of verbranden, ze zal eerst zingen en dat zal ze doen.

It ain’t over till the fat lady sings

al een paar keer in een film gehoord, maar waar komt da nu precies vandaan? Hoe oud is die uitdrukking? En wat mij het meest interesseert, wie is in godsnaam ‘the fat lady’ en waarom is ‘het’ pas gedaan als zij haar keel openzet?

It ain’t over till the fat lady sings
The opera isn’t over till the fat lady sings.
Google: it ain’t over till the fat lady sings

Niets aan te doen, ik ben gezwicht voor de Sony DSC-U20. Al een tijdje ben ik op zoek naar een cammetje dat klein genoeg is om overal mee naar toe te nemen en degelijk genoeg is om in de meeste omstandigheden mooie foto’s te maken. Ik loop nu al een klein jaar met een Aiptek PocketCam rond, maar die kan bij lange na niet tippen aan de features van die kleine Sony:

Morgen heb ik ‘m Net op tijd voor het weekend.

http://www.steves-digicams.com/2003_reviews/sony_u20.html

Her!( girl vs pig)

Voor diegenen die nog eens graag een echte reis-blog willen lezen is Argentina-Mie een ware lekkernij. Mie zit sinds oktober in Zuid-Amerika en met een hele aangename schrijfstijl verhaalt zij op haar weblog (die overigens zeer vriendelijk gehost wordt door den Derde) over haar exploten. Verwittiging: wie dit begint te lezen, blijft lezen. Argentina-Mie is een natuurtalent in het vertellen van haar belevenissen.

Om 13u stopt de bus voor een lunchbreak, blijkbaar is het een lange-afstandsbus vanuit Buenos Aires. Net op dit moment krijg ik mijn regels door, weer 2 weken overtijd.
Als we een uur later door Las Grutas rijden ben ik blij dat ik doorgereisd ben; het is het zoveelste piepkleine badplaatsje, niets voor een mens alleen.

Argentina-Mie

Nadat die gasten van Distrigas in hun oranje overalls hier al een week in de vriesgrond aan het graven zijn geweest gaat hier vandaag ten kantore de gaskraan dicht wegens werkzaamheden. Ter informatie, het is 4 februari en buiten ligt er stuifsneeuw.
Ik heb die gasten kunnen bezig zien wanneer ik een sigaret ging roken: met vier zijn ze nodig om een spade in de grond te steken: één die de arbeid doet en drie anderen die er rond staan en commentaar geven waarna die eerste met zijn werk stopt om de commentaar te becommentariëren. Het zal hier dus nogal vooruit gaan, met die werkzaamheden straks. Laat ons hopen dat die kerels tegen half vier vanmiddag klaar zijn, want klaar of niet, als de dienst erop zit zit hij erop en is het tijd om naar moeder de vrouw te gaan, naar een lekker warm huis.

Een lijst maken van alle dingen die je vergeten bent.