31 December, 2004
Te vinden onder: Uncategorized — @ 18:29
Vooraleer u het straks massaal op een vieren gaat zetten om er met zijn allen schuldeloos het BNP van een kleine bananenrepubliek door te jagen aan vreten en zuip, nog even dit.
‘An eye for an eye
will make us all blind’
En nu mag u zwelgen tot u zwalpt.
reacties (2)
Te vinden onder: Uncategorized — @ 6:10
Hoe klein en zielig zijn wij wanneer de aarde zich roert. Ons bestaan, onze opkomst en ondergang speelt zich af aan de oppervlakte van een korst die op ontembare massa’s magma drijft. En wij durven te beweren dat we deze bol omzeep krijgen als we zo verder blijven doen? Mein Gott, onze thuisplaneet hoeft maar een boer te laten en ettelijke duizenden kilometer kustlijn verspreid over twee continenten wordt hertekend alsof het maar om te lachen is. Het verlies in mensenlevens vlak na de ramp is verbijsterend. Het dodentol na de ramp zal nog hoger zijn door onuitblijfbare epidemieën. Op zijn minst driekwart van de regeringen der getroffen gebieden is helemaal niet voorbereid op zulk een miserie. Internationale hulp gaat zichzelf voor de voeten lopen door een gebrek aan overheidscoördinatie. Ontelbare overledenen gaan ongeïdentificeerd blijven en naamloos begraven worden. Afgelegen gebieden zullen door de vernietigde infrastructuur wekenlang onbereikbaar zijn zodat de overlevenden daar zelf hun eigen apocalyps meemaken.
Benieuwd wanneer de eerste trailers voor de Hollywoodrampenfilm-met-melig-liefdesplot over deze gebeurtenissen het net zullen, euh, overspoelen. Ik zeg: in de herfstvakantie van 2005.
reacties (2)
29 December, 2004
Te vinden onder: Uncategorized — @ 5:11
Onuitstaanbaar is mijn afkeer. Ik verdrink mijn geliefden in het slijk mijner woede dat uit niets anders bestaat dan de modder der onbeantwoorde bevestigingsdrang en wat flauwe zever.
Wat een gedoe. Zo houd ik niemand nog over.
reacties (17)
27 December, 2004
Te vinden onder: Uncategorized — @ 5:53
Tegenwoordig wordt er over de hype ‘webloggen’ heel wat afgezeurd. Nog geen half decenium geleden een obscuur fenomeen, heden ten dage opgehemeld als zijnde de nieuwe rebellie. En aangezien opgemerkt ook ineens gecatalogiseerd is, hieronder een door uw dienaar handgetypte en zonder links opgevoerde nachtelijke ontleding:
Er zijn de nieuwsloggers: zij die kritische commentaar brengen op actualiteit en alles becommentariëren, gekleurd volgens eigen overtuiging of juist heel onpartijdig, te vertrouwen naar eigen oordeel.
Er zijn de shockloggers: zij die uitdagen en dat soms bijzonder goed doen. Helaas provoceren ze alleen maar de goegemeente en heeft hun gestorm zelden werkelijke betekenis.
Er zijn de linkloggers: de meest onschuldigen van allemaal en de voortzetters van de waarlijke traditie der webloggers: zonder al teveel poespas doorlinken naar andere interessante pagina’s die het web te bieden heeft.
Er zijn de lifeloggers: zij verhalen over welke trui de lifelogger aandeed die ochtend en welke associaties die belevenis opriep toen hij in de rij aan de kassa van de supermarkt stond. Soms interessant, vaak heel saai.
Er zijn de egologgers: zij die er een erezaak van maken om hun statistieken naar boven te jagen en loggen volgens Googles Top Ten Searches. Zij zeggen voor het slapengaan tegen hun liefste: ‘schat, ik heb er weer zoveel gehad vandaag!’ Voorspelbaar en vrij leeg van inhoud.
Er zijn de sluikloggers: zij die niet de moed of de nodige kennis hebben om zelf een weblog te beginnen en daarom al hun wedervaren maar openbaren in comments her en der. Ook wel eens’koekoekloggers’ genoemd.
Er zijn de ontimeloggers: zij die ooit eens zo zot gemaakt zijn door een enthousiaste goedmenende weblogger om het ook eens te doen dat ze zich laten verleiden hebben tot het zich inschrijven bij een gratis webloghost en dan verliezen ze hun interesse na het posten van: ‘joepie, het lukt’
Er zijn de gelegenheidsloggers: zij zijn een verder geëvolueerd soort bloggers dan de ontimers. Als ze er eens aan denken en als ze een keer tijd hebben dan durven ze wel eens een postje doen nadat ze via het geautomatiseerde systeem hun vergeten paswoord hebben kunnen opvragen.
Er zijn de uitsloofloggers: zij menen iets te moeten bewijzen hetzij tegenover zichzelf hetzij tegenover de anderen en daarom van tijd tot tijd besluiten om heel heldhaftig vierentwintig uur hetzij een etmaal hetzij van kwart voor zonsondergang tot kwart voor zonsondergang achtereen te bloggen.
Er zijn de superloggers: zij die hun hart en ziel in het webloggen leggen en tot webloggoeroes gerekend worden. Vaak houden ze hun reputatie een jaar of twee hoog, en dan vinden ze een lief of krijgen ze een kleine of ambras met hun wederhelft of een andere job en dan is het sop de kool niet meer waard.
Er zijn de beloftevolle nieuwe loggers: zij durven in de soep die het webloggen geworden is nog van wal steken met vaak niets anders dan een gratis-service template en hun vinnige woorden. Zij hebben een gevaarlijke weg te gaan.
Er zijn de nononsense loggers: zij fucken loggen wat hen past, wanneer het hen lukt en hoe het hen uitkomt. Life, ego, super, sluik, shock, nieuws, whatever, aan hun reet zal het hen roesten.
Er zijn de opportunistische loggers: zij zijn vaak bekleeders van een publieke functie of doen (deden) iets in de sport of de media en houden een weblog omdat het in is maar laten hem door iemand anders onderhouden. Ze gebruiken de hype om de schijn te wekken ‘dichter bij het publiek’ te staan.
Ongetwijfeld zijn er nog een hoop andere categorieën te definiëren.
En wat te denken over de klassieke media die menen hun licht te moeten laten schijnen over het fenomeen weblog(ger)s. Van kant noch brug noch wal weten ze waarover ze het hebben (uitzonderingen te na gelaten) maar:’ of ge een paar vraagskes wilt beantwoorden als bekende weblogger via de telefoon voor Studio Brussel’ en dan moet ge gaan uitleggen wat een weblog is in negentig seconden terwijl nog voor de laatste lettergrepen van uw eigen url die ge wilt zeggen de intro van dat nummer dat ge mocht aanvragen maar waarvan ze u in uw oor fluisterden wat de titel moest zijn begint en dan zijn ze kwaad op u omdat ge nee zegt. Enfin. Uithollen doen ze de boel. Vraag hen, de reporters die hun publiek verlichting moeten verschaffen, of ze ‘Le Temps Perdu’ kennen en na de stilte aan de andere kant van de hoorn moogt hen beleefd verzoeken om eerst hun huiswerk te doen.
(In deze nachtelijke beschouwing werd geen enkel weblog of reporter apart geviseerd)
Blogt gelijk ge zijt
reacties (16)
25 December, 2004
Te vinden onder: Uncategorized — @ 3:04
Een VB-stemmer wist me aan de kerstdis te vertellen dat hèt probleem dezer dagen de onverdraagzaamheid is.
reacties (11)
23 December, 2004
Te vinden onder: Uncategorized — @ 13:42
Een aantal jaar geleden nam ik mijn laatste goeie voornemen door mij voor te nemen dat voortaan niet meer te doen. Nooit heb ik minder moeite gehad mij aan een voornemen te houden.
Voor diegenen onder u die wel menen dat op 1 januari 2005 de rest van hun leven begint heb ik eindelijk de polskayapoll (linkerkolom in het midden ergens) nog eens ververst zodat zij mij, de onnavolgbare, kunnen laten weten hoe ze hun bestaan meer glans wil geven.
Als u wilt natuurlijk.
reacties (2)
Te vinden onder: Uncategorized — @ 12:04
Het zal u deugd doen te horen dat mijn kerstvakantie vanmiddag om twaalf uur is ingegaan en blijft duren tot 10 januari
reacties (5)