Staatsveiligheid heeft De Crem een andere opticien toegewezen:
De Crem:”Die lenzen zijn een openbaring (hik)! Hah! Schoon madammen in de gangen. Ge zou ervan (hik) verschieten wie wel en wie niet, gesch- ahum, kuch, enfin soit, (hik) met al die gevaarlijke bloggers kan ik maar beter op mijn woorden passen (hik)! En gij moet u eens wassen voorzitter.”
Daar viel ie, vlak voor mijn deur: de eerste sneeuw van dit seizoen! Ik zou daar nu nu helemaal lyrisch van kunnen worden, maar ik verkies om dat niet te doen. Het is al veel te laat geworden en ondertussen is alles al gesmolten. Edoch! Daar was ie dan, de eerste sneeuw!
Hieronder ziet u ter archievering der tijden een fragment van het 360° panorama dat vanavond gemaakt is vanop de Amerikalei. Klikken daarop verwijst u naar de permalink op ‘Panorantverpia‘ met het volledige panorama.
Het kan haast niet anders, dan dat het negende beste Belgische nummer hierbij ten berde dient te worden gebracht. Hieronder valt te beluisteren als soundtrack bij bovenstaand rondgedraai, het in mijn ogen bijzonder intrieste nummer, ‘De eerste sneeuw’ van Jan De Wilde:
“Doctor, wont you please kiss me,” says the patient.
“No, You’re a very beautiful woman, but it’s against my code of ethics,” replies her doctor.
“Please, just one kiss,” she pleads.
“Sorry,” says the doctor. “It’s totally out of the question. I shouldn’t even be fucking you.”
Aan den toog, uitgesproken door de zatte vrouw E.: (oep zaan antwaareps)
“Wette, toengdak daartig joar oowd was, dan zennekik in de Foam ne kièr meegewest mè ne knappe mulat. Ne grave gast. Zoe lief! W’emme toeng zoalig getoengdroait en nading eeve zalig gevréeje baa maa toas, en aa is de morgent achteraf noa t’onbaat gewoèn as ne goeie kameroad vertrokke. A zou maa nog schraave attem toeng nog gezei, mor ikkemer noeit niemièr iets van goèrt.
Tot oep na zèn’k d’r zeker van dat die’n haflbloed den Obama is gewèst, en ik ben d’r van overtoagt datiè gast zongder maan getoengdroai noeit president at geweurre. Echt woar. Amai dièn Obama, joenge, diè kong d’r wafan. Echt woar! Woar is den taait…
A zal ma na niemièr kenne, ik zou oek zo zain. Ge kunt nie iederieng ontaauwe.”
De onvergetelijke Antwerpse volkszanger Wannes Van de Velde is vanmiddag gestorven in een Antwerps ziekenhuis aan de gevolgen van een slepende ziekte.
De man die ‘s nachts in de straten van Antwerpen wou verdwalen werd 71 jaar.
Hij zal gemist worden.