Ik kwam iemand tegen deze nacht en hij vroeg me waarom. Ik vertelde hem dat ik het niet zou weten in nog geen honderd jaar. Daarop namen we afscheid zonder elkaar nog een woord te gunnen.
Ik wou dat ik een pokemonding had hiervoor.

Het is wreed. Amper een eeuwigheid geleden wrochtten mijn toenmalige drinkbroeders en ik wervelende plannen om de wereld te laten woelen en tegenwoordig laat ik me door hen vertellen over het waarlijke vakmanschap van Ron Brandsteder als televisiepresentator.

Zie eens aan wie hier weer online verschenen is! Buiten een spijtige zaak voor diegenen die al dachten van Polskaya vanaf te zijn is het verder een heugelijk gebeuren, al ben ik en de spammer die mijn shoutbox keer op keer vol schijt misschien de enige die er zo over denken
Kort samengevat bestond het probleem erin dat mijn host centjes moest hebben om me weer een fijn jaar Polskaya te kunnen garanderen maar dat hun vernuftige online kredietkaartverwerkingssysteem de gegevens van mijn kaart niet wou eh, verwerken. Host zegt: contact opnemen met uw bank. Bank zei: hier lijkt alles in orde, contact opnemen met kredietkaartmaatschappij. Kredietkaartmaatschappij zegt: maar Polskaya, ge moet de laatste drie getalletjes van die cvc(?)nr ingeven, en niet de eerste vier! Polskaya zegt doh, probeert dat en hop! Alles is ineens in kannen en kruiken en spic en span en goed als maar zijn kan en voila: next thing I know ben ik ineens weer online.
De kracht van poen is de wereld nog niet uit.