Wat een schattig ventje was ik toen (de blush is door mijn teerbeminde moeder photoshopgewijs aangebracht) Thx mama voor de foto!
( zucht #waarisdentijd )

Tijdens een poging tot:

- ‘Kuch! Gij die door menigeen als God geroemd wordt en op die manier van velen uw vereering krijgt, hoort mij aan!’
- …
- ‘Heer van velen! Vader van ons allen! Herder der herders! Zijt gij daar!? Ge zijt allom aanwezig dus ge moet mij horen roepen, en als ge doof zijt moet ge mij toch zeker zien staan roepen! ‘
- …
- ‘Gij onsterfelijke, zoals ge daar nu waarachtig hangt op uw troon, schots en scheef, kwijlend uit uw mondhoeken en met de slurpende lippen van een gemotiveerd mulatje om uw gezegend lid, GEEFT ‘NE KEER ANTWOORD!? ALLO?? ZIJT GIJ DAAR KLOOTZAK?! AARDE AAN SCHEPPER!! HEY!! ALLO?? BEEP BEEP? PIPPO CALLING!’
- ! ****
(…)
- ‘Onwezenlijke, die neger met zijn lul van, auw, ik wil het niet weten, had niet echt gemoeten. Dat deed echt zeer. Een simpele blikseminslag op een koe vlak naast mij ware meer dan genoeg geweest om mij te imponeren. Ge moet mij hier zien lopen. Komaan. Dju. Ik heb u gehoord: ik beloof dat ik u nooit meer ter verantwoording zal proberen te roepen wanneer ik gezopen heb. Ik zal ook niet aandringen tijdens andere gelegenheden. Ondraaglijke, zijt ge daarme content?’
- …x
- ‘Dank u ongenaakbare. Mag ik u in mijn gebeden nog om de telefoonnummer van dat mulatje van daarnet vragen?’
- …!!!!
- ‘Auw! Ok! Diepe excuzes achtzame, en zo ook mijn buiging.
- … !
- Jawel onontfermbare.
-