De Franse diepvrieswinkelketen Picard opende onlangs een filiaal in de Antwerpse Nationalestraat. Van voorgerechtjes over hoofdgerechten tot en met desserts en al wat u er bij kan denken, Picard heeft het in diepgevroren toestand in huis. Wat Picard echter niet in huis heeft, is een goeie redacteur die de reclameteksten naleest alvorens ze ‘on display’ gaan. Of ze hebben er wel eentje en hij is ook diepgevroren. En dan krijg je hilarische miskleunen zoals deze:
In de Belgische Senaat was er vandaag een hoorzitting aan de gang over de falende Fyra. Toen Marc Descheemaker zijn uitlegske kwam doen waarom hem vooral niets te verwijten valt, viel mijn oog op een dame met schouderlang ros krulhaar, die, met derrière op een tafeltje gezeten en de armen gekruist, ongeduldige bewegingen maakte met haar rechtervoet. Ze is lekker casual gekleed, en ik ben enorm nieuwsgierig naar wie ze is.
Hieronder ziet u haar in de linker bovenhoek:
U kan haar ook bekijken in dit videofragment van de VRT, en wel vanaf 00:51 tot 00:53. In het volgende shot dat vanuit dezelfde hoek is gefilmd, is ze verdwenen.
Weet er iemand wie dit is en wat ze doet?
Zolang er mensen op deze aardkloot rondkruipen, zullen er mensen zijn die mij irriteren. Mateloos irriteren. Die mensen irriteren mij omdat ze het nodig vinden om zichzelf altijd op de voorgrond te zetten. Je kent die types wel: in de kroeg zijn zij het die steevast de goorste moppen vertellen, de beste anekdotes kennen, het hardste lachen, pikken op de ‘minderen’, en de rest van de klanten danig enerveren. Ze hebben een mening over vanalles en zadelen hun publiek daarmee op maar zelden zit er een diepgang in die mening. Dat hoeft ook niet. Die mening is er niet om een eigen gedacht te hebben, maar om dat alleen maar zo te doen lijken. En om die farce hoog te houden blijven ze ten allen tijden achter die mening staan, hoe van de pot gerukt die ook is. En wanneer argumenten hen niet meer helpen, grijpen ze naar de meest gebruikte truuk in de retorica: ze worden persoonlijk. En wanneer je gesprekspartner persoonlijk wordt, valt de discussie in duigen en volgt er een ‘gesprek’ op kleuterniveau, waarin de kern van de zaak al snel bedolven ligt onder kinderachtig heen-en-weer geroep. Alles doen die mensen om opgemerkt te worden.
Voor dat soort mensen bestaat er nu hèt middel bij uitstek: Twitter!
Dankzij Twitter kunnen ze hun meningen verkondigen aan een razend tempo. Ze moeten er zelfs niet meer voor naar de kroeg gaan. Elke opwelling, hoe miniem ook, wordt beschouwd als levensnoodzakelijk om te delen met die rest van de wereld die hen volgt. Als het maar over henzelf gaat, of over iets wat zij ‘vinden’.
En als ze dan al iets interessants te ‘vinden’ hebben, dan doen ze dat maar half. Ze twitteren bijvoorbeeld: ‘eigenlijk vind ik OAuth wel een goed systeem feitelijk, eigenlijk’. Waarom ze dat dan vinden, daar moet je maar naar raden of je moet er maar naar vragen. Waarom?
Die mensen leuren met zichzelf. Die mensen denken dat het zonlicht uit hun reet schijnt. Die mensen hebben opmerkingen over de splinter in het oog van een ander maar zien de balk in hun eigen oog niet. Die mensen worden heel cassant als je hen wat tegenwind geeft. Als je hen vraagt waarom ze zo ruisen, schreeuwen ze direct: ‘Ge moèt mij niet volgen he!’.
Ik heb me op Twitter al vaak geërgerd aan zulke mensen. Er zijn er meer van dan je zou denken!
Maar ik heb ongelijk. Dat ik me erger, dat doe ik alleen mezelve aan. De unfollow-knop is inderdaad niet veraf. En om mij dus niet meer te ergeren aan die eeuwige gelijkhebbers, die vingerzwaaienden, die haantjes-de-voorsten, die adepten van de ‘kijk-eens-hoe-interessant-ik-mezelf-vind’ kerk, die schreeuwlelijkaards die zich meteen misnoegd tonen bij wat kritiek, heb ik duchtig gebruik gemaakt van die unfollow-knop. Grote kuis zeg maar. In die mate dat er in mijn ‘friends’ lijstje nu enkel nog tweeple staan die ik graag lees, die me iets bijbrengen, of die me doen lachen. Want geef toe: het is toch vrij masochistisch om je te blijven ergeren aan mensen die je niet hoèft te volgen.
Ik besef best dat ik ook boter op mijn hoofd heb. Maar ik twitter tenminste niet dat ik vandaag ‘slecht kaka’ heb kunnen doen. Ik twitter tenminste niet over elk onnozel pijntje in mijn lijf. Ik twitter niet over hoe fantastisch ik ben (terwijl er toch eigenlijk iemand dat zou mogen doen lol). En als u zich toch zou ergeren aan mij: de unfollow-knop is niet veraf
Er is een verschil tussen Twitter te gebruiken voor het delen van informatie, en het te gebruiken ter meerdere eer en glorie van je ego. Koop dan een spiegel als je zo vol bent van jezelf en hou je daar dan een paar uur per dag mee bezig. Ik weiger in ieder geval nog langer die spiegel voor dat soort ‘tweeple’ te zijn.
Bent u een Apphole?
Als u dat ondertussen zelf nog niet doorheeft of helaas niet over dat klein beetje gezond verstand beschikt om dat door te kúnnen hebben, legt Jon Stewart het voor u (loser!) even haarfijn uit (voor de klein oogskes, in’t groot alhier).
Bent u, net als ik, de trotse bezitter van een Android-toestel? Bent u ook steeds op zoek naar die applicaties die net iets meer te bieden hebben dan de rest?
In dit eerste deel geef ik u een overzicht van 5 Android applicaties die ik eigenlijk niet meer wil missen. En het beste van allemaal is: ze zijn gratis
De lijst is in willekeurige volgorde en geeft geen bepaalde voorkeur weer. Veel plezier ermee
Parallel Kingdom is een MMORPG (adem even in) Massive Multiplayer Online Rollplaying Game waarin de arena de gehele bekende door Google in kaart gebrachte wereld is. Vecht tegen andere spelers of smeedt allianties, verover grondgebieden en verdedig ze. Ga samen op jacht of plant jouw vlaggen op strategische punten. Richt burchten op, sticht steden, drijf handel. Delf grondstoffen en maak er werkmiddelen van. Verdien punten, level up, verdien meer punten. Parallel Kingdom zal je nooit vervelen. Parallel Kingdom is een ‘real life’ onderneming op je Android.
Opgelet: zelfs al ben je niet echt ‘into’ MMORPG, zoals ik dat ben, dan is PK nog steeds het perfecte middel om die tijd te verkloten die je te verkloten hebt. Wees verwittigd: dit spel heeft een hoge verslavingsfactor.
Gratis download voor Android:
Teletext Eén
De teletext applicatie is ontwikkeld door onze eigenste VRT. De klassieke zware pixel-look is bewaard gebleven, net zoals de manier van navigeren via paginanummers (waar is den tijd).
Met een paar klikjes brengt Teletext Eén u op de hoogte van het laatste binnen- en buitenlandse nieuws, de lottocijfers, het weer, de sportuitslagen, financieël nieuws, informatie voor land- en tuinbouw, enzovoort enzoverder, enzomeer. Voor een snelle update van uw kennis over wat er reilt een zeilt in first life hebt u eigenlijk niets anders nodig. Mooi werk, VRT!
Met Gmote leg je via wifi een link tussen je computer en je Androidtoestel. Je installeert de Gmote-server op je computer, een kleine client op je foon, je maakt verbinding en je bent klaar om je Androidding te gebruiken om je computer mee te bedienen. Browse door je multimediaverzameling, open en sluit bestanden on the spot, bedien je muis via de touchpad van je Androidmachine, presenteer Powerpoints met je Androidtoestel of speel bestanden die op je computer geparkeerd staan af op je telefoon. Ik heb bijvoorbeeld geen dure wireless hoofdtelefoon meer nodig om de buren hun nachtelijke rust te gunnen. Ik gebruik m’n Hero en Gmote.
Wanneer je zoals ik, een hele hoop applicaties op je Android-machine hebt staan, kan het overzicht wel eens zoek geraken. Apps Organiser is een geweldige tool om dat overzicht te behouden. Door middel van labels kan je je apps taggen, en per tag kan je dan een mapje op je homescreen plaatsen dat de bijbehorende apps bevat. Als je bijvoorbeeld -tig games hebt geïnstalleerd, tag je die als ‘game’ (duh), en alle -tig games zijn meteen bereikbaar. Gedaan met scrollen door je Program List. Huppakee, meteen naar de kern van de zaak. Apps Organiser is erg tijdbesparend en een enorm organisatorisch hulpmiddel.
Als je de foto’s die je met de standaard camera van je Android-toestel maakt een beetje saai begint te vinden, probeer dan gerust FxCamera eens. Deze applicatie laat je toe om verscheidene effecten toe te voegen aan je foto’s. Wat dacht je van bijvoorbeeld Toycam, Polaroid (Polandroid), Fisheye, SymmetriCam, Warhol en euh, Normal? Elk effect is apart te configureren en daagt uit tot experimenteren. Mijn favoriete effect is de toycam. Maar dat had u alwel door als u m’n moblog een beetje volgt.
Gratis download voor Android:
Ongetwijfeld kent u andere fantastische applicaties voor Android, want ondertussen groeit de application market als kool.
Wilt u ze in de comments delen? Waarvoor dank, en misschien neem ik ze op in deel 2.
Het moest er eens van komen: de meest begeerde drug onder de I-elite is nu beschikbaar op hun lievelingsphone. Trek lijntjes coke op je beeldscherm, snort’em up en maak deel uit van de I-elite zonder dat de mama zich zorgen moet gaan maken. Allemaal dankzij iSnort!