Ik mag ze graag, de Duveltjes.
Ik mag ze veel te graag. Teveel dan goed voor mij is, blijkbaar. Er is me gezegd dat ik moet minderen.
_fuck_
Minderen is geen optie, minderen is onnozel, want hoeveel moet je minderen? Aan minderen doe ik nie mee.
Dus neem ik een drastisch besluit: niks nog.
Geen Duveltjes meer, ook geen pintjes meer, of wijntjes of blablabla, WHATEVER welke rommel waar alcohol in zit (tiramisu laat ik buiten beschouwing).
De meeste kroegtijgers die ik ken geloven mij niet als ik hen zeg dat ik niet meer ga _drinken_ . Ze lachen mij nu al uit. Het café gaat failliet gaan enzovoort enzo verder.
De weinige mensen die mij wel kennen geloven mij zeer, want ze weten hoe onverzettelijk ik ben als ik iets heb besloten. Ze zijn er alleen niet gerust in, en ze hebben gelijk. Ik ben er ook niet gerust in. Ik gaan afzien. En slechtgezind zijn.
2 Januari wordt ‘day zero’. Van dan af _zuip_ ik alleen nog maar groene thee of spuitwater. Of iets daaromtrent.