Een vreemd ritueel doet zich elke keer weer voor aan het einde van het jaar: onder het mom ‘vrede voor allen’ slaan mensen in overvolle shoppingcentra onder eindeloos muzikaal gejengel van zoetgevooisde kinderstemmetjes dat uit listig tussen maretakken en hulstbladeren verstopte plastieken luidsprekertjes komt geblèrt, elkaar feestvreugdevol de hersenen in om cadeautjes te kopen voor mensen waarmee ze door het jaar door amper op goede voet staan. ‘En ne zalige voor u ook madame! Hier, paf op uw bakkes zie, want ik had die trui eerst gezien en mijn schoonmoeder gaat daar veel beter in staan dan dat takkenwijf van u!’
Maak er komaf mee: Christmas resistance movement

Soap:
Die cadeaus worden dan uitgedeeld op feesten in familiale kring waar het een jaar geleden is dat de meesten elkaar nog eens gezien hebben en waar men vreet en drinkt en zich wentelt in oppervlakkige kaarsverlichtte oergezelligheid. Vaak ontaarden deze feestjes in genânte familiesituaties omdat een volgevreten en behoorlijk dronken nonkel Jean ver na de nachtmis meent te vinden wat een hete sloerie die tante Silvia toch is, terwijl zij met nonkel Armand is getrouwd. Beschamende echtelijke beslommeringen komen boven water wanneer nichtje Saskia die even aangeschoten als de rest van de familie, plots in snikken uitbarst en de aanwezige familie in horten en stoten vertelt dat ze haar man Danny twee maanden geleden in bed betrapte met haar baas. Danny, goed teut en diep vernederd door zijn aangetrouwde bezopen afstammelinge van een familie waarvan men de stamvader ook beter verzopen had als de valse hond die hij is, verlaat waggelend het feest om zijn amant Antonio te gaan oppikken en er een pint mee te gaan pakken bij Irma op den hoek, die zal wel open zijn. Bij het afrijden van de oprit rijdt hij de kat van zijn schoonouders dood en tegen de eerste betonnen pijler van de brug over den E17 per ongeluk zichzelf.